Túndra

Vindurinn flytur fjöll
En hugurinn flytur allt sem eftir er

Með þröngri sýn er heimurinn fagur og allt með feldu er
En sjáðu á bak við luktar dyr að ljósið hverfandi fer

Allt sem fagurt er visnar að innan

Vilji minn og hugarangur eru
Að draga úr mér mátt til að halda áfram

Ég er einn og yfirgefinn í þessum heimi
Óður minn er brostinn og nístir af sársauka