Fram Ved Vegens Ende

Denna mann der gjekk om bord
Stille og roleg, alltid var han roleg
Aldri rådlaus, han såg alt men talte ei
Alltid va han berett, aldri nølande
Slek ei stolte skuta
Toppa bere tå mannskape
Sjøvante menn frå den nordre elite
Lånar auge og armar t heidrande kall
Der ingen har sete fote før

Tåka snik frå alle kanta
Helsa landsmenn velkomne
Horda av sjødns kvite kniva
Kringa sitt fråsne grep om skråg
Tre lange og kalde år
Forutan kvinne og varm ein vår

Slek ein stolte ven va ho skuta
Toppa no bere tå mannskape
Sjøvante menn frå den nordre elite
Lurar daudn og is i eit heidrande kall
Der ingen har sete fote før
Slek ein stolte ven va ho skuta
Toppa no bere tå mannskape
Sjøvante menn frå den nordre elite
Lånar auge og armar t heidrande kall
Der ingen har sete fote før